Din ve Mitoloji

Güzel yurdumun ateistlerinin çokça kullandıkları bir söylem var; " İnanmak istemiyorum, bilmek istiyorum " veya " İnanç bu,  kanıtı/delili yoktur, mantık aranmaz, tartışılmaz ya inanırsın ya inanmazsın bu kadar " bakalım bu söylem ne kadar mantıklı ve tutarlı? Türk Dil Kurumunun resmi sözlüğünde " delil " şu şekilde açıklanmış; " İnsanı aradığı gerçeğe ulaştırabilecek iz."  Kanıt ise şu şekilde açıklanmış; " Bir şeyin doğruluğunu, gerçekliğini kanıtlamaya y arayan belge; burhan, ispat, argüman" Türk Dil Kurumunun resmi sözlüğünde " bilmek " kelimesinin 14 anlamı verilmiş olup, 2. sıradaki anlamı olarak şu şekildedir; " Bir şeyi anlamak, onun farkına varmak, gerçeğine ermek" Tüm inançlar dini veya seküler farketmeksizin ( kimisi az, kimisi çok, kimisi tatmin edici, kimisi makul, kimisi tatmin edicilikten uzak ) delillerle gerekçelendirilir. Meslektaşlarım belki biraz gülecek bana ama akılda kalsın diye komik bir dille...

  Yazıya başlamadan önce şunu söyleyelim; bir ateist belki bir müslümandan daha ahlaklı olabilir ama ahlakı temellendiremez diğer bir ifadeyle ahlakı/iyiyi/kötüyü/yapılması gerekeni/yapılmaması gerekeni herkesi bağlayacak şekilde gerekçelendiremez ve dayanak noktası bulamaz. Sadece ateizmden değil; bilimden, evrim teorisinden, doğadan ahlak çıkmaz ayrıca memleketteki insanların mensup olduğu Türk, Kürt, Laz, Arap ırklarının geleneklerinden/töresinden de bağlayıcı bir  ahlak çıkmaz. Konuyu somutlaştıracak bir örnek vermek gerekirse; Hayvan öldürmenin ve etini yemenin canavarlık ve vicdansızlık olduğunu söyleyen vejetaryen bir ateist ile günde 4 tam yumurta  ve 3 yumurta beyazı ile 750 gram tavuk göğsü yiyen badici bir ateisti bu konuyu tartışmak üzere bir odaya koyun; 24 saat tartışsalar da konu "bana göre" den öteye gitmeyecektir. A:Bana göre hayvanları yemek için öldürmek vicdansızlıktır. B:Bana göre vicdansızlık değildir, dün bir oturuşta bütün tavuk yedim ve ge...